Narażenie człowieka na pola elektromagnetyczne i SAR: testy, rozwój i regulacje

Dzięki stale rosnącemu rozpowszechnieniu sprzętu elektrycznego i elektronicznego oraz nowych technologii telekomunikacyjnych, tematykanarażenie człowieka na zanieczyszczenia elektromagnetyczne nabrało większego znaczenia.

Porozmawiajmy jasno o celowe emisje – takich jak te generowane przez systemy telekomunikacji o częstotliwości radiowej czy mikrofalowe – ale także tego, co wytwarzane jest przez tzw mimowolne emitery, takie jak urządzenia narzędziowe, urządzenia związane ze światem bezprzewodowym, sprzęt elektromedyczny, elektryczne linie dystrybucyjne i wiele innych technologii.

W stale zmieniającym się krajobrazie konieczne jest zapewnienie zdrowie narażonych użytkowników, przeprowadzając ocenę narażenia człowieka, która, jak wiadomo, jest obowiązkowa w przypadku całego sprzętu elektrycznego i elektronicznego wprowadzanego do obrotu.

Badania narażenia człowieka na pola elektromagnetyczne

The badania narażenia ludzi na pola elektromagnetyczne – temat któremu ostatnio poświęcono jeden monografia Włoskiego Komitetu Elektrotechnicznego – stanowią kluczowy element badań związanych z bezpieczeństwem produktu elektrycznego lub elektronicznego.

Tego typu weryfikację można przeprowadzić stosując: duża różnorodność metodologiiw odniesieniu do rodzaju produktu, rodzaju źródła pola elektromagnetycznego oraz pozycji, jaką produkt będzie zajmował w stosunku do użytkowników.

Do badania stosuje się określone metodologie sprzęt przeznaczony do stosowania blisko ciała ludzkiego oraz różne systemy dla wszystkich urządzeń przeznaczonych do umieszczenia na przykład na stole lub na ścianie. W ten sam sposób ingerujemy w urządzenia, które muszą być używane do ich używania umieszczony blisko ucha – podobnie jak telefony komórkowe – z dedykowanymi metodologiami, biorąc pod uwagę specyfikę związaną z użytkowaniem tego typu urządzeń.

Testy SAR (specyficzny współczynnik absorpcji).

W przypadku każdego przenośnego sprzętu używanego w pobliżu głowy lub ciała konieczne jest dokonanie pomiaru SAR (specyficzny współczynnik absorpcji) to znaczy pomiar wskazujący, ile energii o częstotliwości radiowej jest pochłaniane przez ciało lub głowę użytkownika. Wartości, o których mowa, pozwalają na to sprawdzić, czy ustalone limity są przestrzegane dla bezpiecznego narażenia na pola elektromagnetyczne.

Kierując się wytycznymi określonymi przezMiędzynarodowy Komitet ds. Ochrony Przed Promieniowaniem Niejonizującym (ICNIRP), Unia Europejska, Stany Zjednoczone, Kanada, Japonia, Australia i inne kraje zatwierdziły zharmonizowane normy, które ustalają maksymalne poziomy emisji dozwolone w celu ograniczenia absorpcji w określonych progach bezpieczeństwa. Limity SAR wynoszą zatem niezbędne do ochrony konsumentów z emisji z urządzeń radiowych, które przekraczają przewidywany próg transmisji częstotliwości radiowej.

Zleć ich wykonanie badania narażenia człowieka i pomiar SAR, przez specjalistyczne laboratorium takie jak Sicom Testing, zgodnie ze wszystkimi europejskimi normami dotyczącymi urządzeń elektrycznych, elektronicznych i radiowych, szczególnie ważnym obowiązkiem jest postępowaniewprowadzanie produktów na rynek, a także ich trwałość, bezpieczeństwo i komercjalizację bez ryzyka.

Narażenie człowieka, SAR i przepisy

Pomijając różne przepisy, które we wszystkich krajach świata ograniczają maksymalne poziomy narażenia, sytuacja europejska odnosi się w szczególności do dwóch treści. Pierwszym z nich jest Zalecenie Rady Europejskiej 1999/519/WE który określa wytyczne dotyczące „Ograniczenia narażenia ludności na pola elektromagnetyczne od 0 Hz do 300 Ghz”.

W Zaleceniu zbadano poziomy odniesienia dla pól elektrycznych, magnetycznych i elektromagnetycznych. Limity, o których mowa, wynikają z międzynarodowych badań naukowych Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Przed Promieniowaniem Niejonizującym (ICNIRP), opublikowanych w 1998 r. i zasadniczo ponownie potwierdzonych w 2020 r. Zalecenie UE pozostawia państwom członkowskim możliwość określenia bardziej rygorystycznych poziomów ochrony w stosunku do proponowanych.

Tam Dyrektywa 2013/35/UEprzedstawia jednak minimalne przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy związane z narażeniem pracowników na zagrożenia wynikające z pól elektromagnetycznych (EMF). Zakres dyrektywy obejmuje wszystkie znane bezpośrednie skutki biofizyczne i skutki pośrednie powodowane przez pola elektromagnetyczne.