Ozonatory do sanitacji środowiska: technologie i właściwości – Sicom Testing

Sanityzacja i dezynfekcja środowisk publicznych i prywatnych oraz środków transportu należą do najbardziej poszukiwanych metod zapobiegania zagrożeniom zdrowotnym wynikającym z rozprzestrzeniania się COVID-19. W scenariuszu najczęściej stosowanych technologii prym wiodą te oparte na ozonowaniu, jonizacji, fotokatalizie, filtrowaniu, które okazują się fundamentalne dla skutecznego i trwałego ograniczenia przenoszenia wirusa.

OZON I SANITYZACJA ŚRODOWISKA

Jak wiadomo, ozon jest gazem hiperutleniającym, zdolnym skutecznie eliminować mikroorganizmy, takie jak bakterie, wirusy, pleśń, zarodniki, grzyby, roztocza, zwłaszcza gdy jest stosowany w nasyceniu ograniczonych środowisk. Jest to gaz, którego ze względu na wysoką reaktywność nie można magazynować ani transportować, ale powstaje in situ z powietrza, tlenu lub wody.

Określono najczęstszą – i najkorzystniejszą – metodę wytwarzania ozonu efekt korony. Proces ten polega na przepuszczaniu suchego powietrza – lub prościej tlenu – przez wyładowanie elektryczne o wysokim napięciu, które rozbija stabilną cząsteczkę tlenu, powodując proces tworzenia się ozonu. Kolejnym procesem produkcyjnym – choć mniej korzystnym od poprzedniego – są lampy ultrafioletowe o paśmie emisji skoncentrowanym na 185 nm. Ograniczeniami tego systemu są większe zużycie energii elektrycznej, niższa produktywność ozonu i wreszcie krótki czas eksploatacji lamp wraz z elementami związanymi z powstającymi zanieczyszczeniami. Wreszcie trzeci możliwy proces to proces mający na celu wytwarzanie ozonu do wykorzystania w roztworze wodnym, który rozpoczyna się od elektrolizy wody. Po wyprodukowaniu, zgodnie z najwygodniejszym procesem, ozon okazuje się środkiem bakteriobójczym o szerokim spektrum działania, dzięki jego zdolności do atakowania i niszczenia błony komórkowej, co powoduje lizę.

Pod względem higiena środowiskaw następstwie rozwija się wykorzystanie ozonu cykle leczenia precyzyjny, złożony z różnych faz, jak podano w „Raporcie ISS COVID-19 n. 56/2020” wyprodukowanego przez ISS i INAIL. Etapy wyznaczające cykl oczyszczania rozpoczynają się od fazy kondycjonowania, w której ozon zaczyna być dostarczany do oczyszczanego pomieszczenia, nasycając środowisko stężeniem odpowiednim do celu odniesienia. W ten sposób następuje właściwa faza działania ozonu, który przy zamkniętych drzwiach i oknach na niezbędny czas gwarantuje działanie odkażające. Cykl kończy się fazą eliminacji resztkowego ozonu; faza o ogromnym znaczeniu dla bezpieczeństwa osób przebywających w miejscu rowerowym. Kiedy generator jest wyłączony, stężenie ozonu stopniowo maleje w wyniku spontanicznej ponownej konwersji ozonu w tlen.

ZALETY WYKORZYSTANIA OZONU

Stosowanie ozonu, a co za tym idzie ozonatorów, niesie ze sobą liczne korzyści. Po pierwsze, gazowy charakter tego systemu dezynfekcji oznacza, że można dotrzeć nawet do najbardziej skomplikowanych powierzchni i mniej dostępnych punktów otoczenia. Oprócz tego wysokiego stopnia skuteczności, koszty każdego cyklu sterylizacji są bardzo niskie – nie ma potrzeby stosowania szczególnej siły roboczej ani zwykłej konserwacji – a czas działania jest wyjątkowo krótki.

Ponadto nie należy zapominać, że w procesie jego produkcji nie jest konieczne użycie żadnego produktu chemicznego, a jedynie powietrza i prądu. Prowadzony zgodnie z właściwymi metodami proces eliminacji wirusów, bakterii, pleśni i drożdży za pomocą ozonu nie pozostawia pozostałości organicznych ani nieorganicznych: ozon uzyskany za pomocą odpowiednich systemów technologicznych po zakończeniu swojego cyklu przekształca się z powrotem w tlen nie pozostawiając śladów w odróżnieniu od innych produktów chemicznych. W tym sensie ta technologia ogranicza emisję szkodliwych substancji dla środowiska, prezentując się jako system łączący wydajność, oszczędność i dbałość o środowisko.

OZONIATORY A BEZPIECZEŃSTWO POMIĘDZY PROCEDURAMI A TECHNOLOGIAMI

Dostępne na rynku ozonatory można podzielić ze względu na Tryb pracy i do zdolności produkcyjne, co zależy od zastosowania – mniej lub bardziej profesjonalnego – do jakiego są przeznaczone. Te o większej wydajności produkcyjnej są przeznaczone do dużych środowisk i umożliwiają przyjęcie niestandardowych protokołów; charakteryzują się także technologiami chłodzenia ogniwa, aby ograniczyć wytwarzanie ciepła. Inaczej jest w przypadku ozonatorów o mniejszej wydajności produkcyjnej – odpowiednich dla małych środowisk – wyposażonych w predefiniowane programy, których nie można modyfikować i które na koniec dostawy są zwykle wzbogacane o urządzenie do konwersji ozonu.

Zmienna o fundamentalnym znaczeniu, tzw prekursor ozonu w procesie produkcyjnym może to być - i tak się dzieje w większości przypadków - powietrze z otoczenia lub tlen o czystości > 95%, pochodzący z butli lub koncentratorów przenośnych. Zgodnie z definicją ISS jest to zakres określający możliwą produkcję szkodliwych substancji lub, przeciwnie, brak toksycznych odpadów.

Chociaż wykorzystanie tlenu zawartego w otaczającym powietrzu jest proste i ekonomiczne, może prowadzić do wytwarzania szkodliwych substancji, głównie produktów azotowych, w zależności od rodzaju ogniwa ozonowego i sposobu jego pracy. „Zastosowanie generatorów o zamkniętych ogniwach, zamiast generatorów wykorzystujących wyładowania koronowe na płytkach powierzchniowych, oferuje fundamentalne korzyści w zakresie jakości i trwałości – czytamy w Raporcie COVID-19 nr. 56/2020 – a powietrze zasilające komórkę musi być oczyszczone i osuszone. W rzeczywistości konieczne jest wyposażenie generatorów w specjalny system filtracji źródła powietrza z otoczenia, aby zatrzymać wszelkie obecne zanieczyszczenia i uniknąć lub ograniczyć powstawanie produktów ubocznych reakcji szkodliwych dla organizmu ludzkiego.

Przy wykorzystaniu ogniwa ozonowego zasilanego przez czystość tlenu > 95% istnieje jednak pewność, że nie będą generowane wtórne zanieczyszczenia, ale także możliwość osiągnięcia wyższych wydajności i stężeń ozonu w dostarczanym strumieniu, mimo że sprzęt jest bardziej złożony i kosztowny. W obu przypadkach instrukcja obsługi dostarczona przez producenta musi podkreślać ryzyko wynikające z produkcji szkodliwych substancji lub wytwarzania ciepła/pożaru, a także strategie zapobiegania.

Oczywiście sprzęt, podobnie jak urządzenia elektryczne, również musi przejść testy bezpieczeństwa elektrycznego, przeprowadzone zgodnie ze zharmonizowaną normą Dyrektywy LVD 2014/35/UE, a także badania kompatybilności elektromagnetycznej.

OZON I ASPEKT REGULACYJNY

Zatwierdzony już w 2001 roku przez amerykańską FDA (Administracja Jedzenia i Leków) jako bezpieczne i skuteczny w przetwarzaniu żywnościozon został wprowadzony do Europy w 2003 roku do dezynfekcji i sterylizacji podczas procesów butelkowania wody. Przy tej okazji określono możliwość separacji składników naturalnych wód mineralnych i wód źródlanych poprzez „obróbkę powietrzem wzbogaconym ozonem”, o czym mowa w znowelizowanej dyrektywie 80/777/EWG. Jednakże we Włoszech Ministerstwo Zdrowia uznało – protokołem z dnia 31 lipca 1996 nr 24482 – stosowanie ozonu w uzdatnianiu powietrza i wody jako naturalnego środka ochrony zdrowia sterylizacja środowisk zanieczyszczone bakteriami, wirusami, zarodnikami, pleśniami i roztoczami.

Dla Certyfikat CE produktów należy przeprowadzić wszystkie badania wskazane w odpowiednich normach zharmonizowanych kontrola bezpieczeństwa elektrycznego I zgodność elektromagnetyczna. Producent lub importer może je wykonać samodzielnie, jeśli dysponuje niezbędnym sprzętem i umiejętnościami, lub powierzyć je wyspecjalizowanym laboratoriom zewnętrznym.