Narażenie człowieka na pola elektromagnetyczne i SAR: okazać się, ewolucje i regulacje

Dzięki stale rosnącemu rozpowszechnieniu sprzętu elektrycznego i elektronicznego oraz nowych technologii dla telekomunikacji, temat’narażenie ludzi na zanieczyszczenia elektromagnetyczne zyskał na znaczeniu.

Porozmawiajmy jasno o zamierzone emisje – takie jak te generowane przez systemy telekomunikacyjne o częstotliwości radiowej lub mikrofalowej – ale także z tego, co jest wytwarzane przez tzw. mimowolne emitery, jak narzędzia urządzenia, urządzenia związane z bezprzewodowym wszechświatem, sprzęt elektromedyczny, linie dystrybucji energii i wiele innych technologii.

W ciągle zmieniającym się krajobrazie konieczne jest zapewnienie zdrowie narażonych użytkowników, przeprowadzanie oceny narażenia człowieka, która jest, Jak wiadomo,, obowiązkowe dla wszystkich urządzeń elektrycznych i elektronicznych wprowadzanych do obrotu.

Weryfikacja narażenia ludzi na pola elektromagnetyczne

Ten weryfikacja narażenia ludzi na pola elektromagnetyczne – temat, do którego monografia Włoskiego Komitetu Elektrotechnicznego – są kluczowym elementem badań związanych z bezpieczeństwem produktu elektrycznego lub elektronicznego.

Ten rodzaj weryfikacji można przeprowadzić, stosując duża różnorodność metodologii, w odniesieniu do rodzaju produktu, rodzaj źródła pola elektromagnetycznego i pozycja, jaką produkt będzie zajmował w stosunku do użytkowników.

Do zbadania stosuje się konkretne metodologie sprzęt do użytku w pobliżu ciała ludzkiego oraz różne systemy dla wszystkich urządzeń przeznaczonych do pozycjonowania, na przykład, na stole lub ścianie. W ten sam sposób interweniujemy na urządzeniach, które do ich użytku muszą być umieszczone w pobliżu ucha – jak telefony komórkowe – z dedykowanymi metodologiami, biorąc pod uwagę specyfikę związaną z użytkowaniem tego typu urządzeń.

Testy SAR (Współczynnik absorpcji swoistej)

Dla wszystkich urządzeń przenośnych, które mają być używane w pobliżu głowy lub ciała, konieczne jest przystąpienie do pomiaru Współczynnik SAR (Współczynnik absorpcji swoistej) tj. miara, która wskazuje, ile energii o częstotliwości radiowej jest pochłaniane przez ciało lub głowę użytkownika. Wartości, o których mowa, umożliwiają sprawdzić, czy limity są przestrzegane dla bezpiecznego narażenia na pola elektromagnetyczne.

Następujące wytyczne określone przez "Międzynarodowy Komitet Ochrony przed Promieniowaniem Niejonizującym (ICNIRP), Unia Europejska, Stany Zjednoczone, to Kanada, Japonia, Australia i inne kraje, posiadają zatwierdzone zharmonizowane normy określające maksymalne dozwolone poziomy emisji w celu utrzymania absorpcji w granicach określonych progów bezpieczeństwa. Limity SAR są zatem niezbędne do ochrony konsumentów emisje z urządzeń radiowych przekraczające oczekiwany próg transmisji częstotliwości radiowych.

Miej testy narażenia ludzi i pomiar SAR, ze specjalistycznego laboratorium, takiego jak Sicom Testing, według wszystkich europejskich norm dotyczących urządzeń elektrycznych, elektroniczne i radiowe jest szczególnie ważnym obowiązkiem w zakresie postępowania’wprowadzanie produktów do obrotu, a także ich trwały marketing, bezpieczne i wolne od ryzyka.

Narażenie człowieka, SAR i przepisy

Netto z różnych przepisów, które, we wszystkich krajach świata, graniczne maksymalne poziomy narażenia, sytuacja europejska odnosi się w szczególności do dwóch treści. Pierwszym z nich jest Recommendation of the European Council 1999/519/EC /* Brak wersji polskiej */ , który określa wytyczne dla "Ograniczenia narażenia ludności na pola elektromagnetyczne z 0 Hz do 300 Ghz".

W zaleceniu przeanalizowano poziomy odniesienia dla pól elektrycznych, magnetyczne i elektromagnetyczne. Ograniczenia, o których mowa, wynikają z międzynarodowych badań naukowych Międzynarodowej Komisji Ochrony przed Promieniowaniem Niejonizującym. (ICNIRP), opublikowano w 1998 i w znacznym stopniu potwierdzone w 2020. Zalecenie UE pozostawia państwom członkowskim możliwość określenia bardziej rygorystycznych poziomów ochrony niż proponowane.

Ten Dyrektywa 2013/35/UE, zamiast, zawiera minimalne wymagania w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczące narażenia pracowników na ryzyko wynikające z pól elektromagnetycznych (EMF). Zakres dyrektywy obejmuje wszystkie znane bezpośrednie skutki biofizyczne i skutki pośrednie, spowodowane przez pola elektromagnetyczne.